Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι δεν υπάρχει Θεός. ( Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης )

Καθένας μας μπορεί να κρίνει για το Θεό κατά το μέτρο της χάριτος του Αγίου Πνεύματος που γνώρισε. Γιατί πώς είναι δυνατό να σκεφτόμαστε και να κρίνουμε για πράγματα που δεν είδαμε ή δεν ακούσαμε και δεν ξέρουμε; Οι άγιοι λένε πως είδαν το Θεό. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που λένε ότι δεν υπάρχει Θεός. 

Είναι φανερό πως μιλούν έτσι, γιατί δεν Τον γνώρισαν, αυτό όμως δεν σημαίνει καθόλου πως ο Θεός δεν υπάρχει.

Άγιος Σιλουανός Αθωνίτης

Τι γίνεται Γέροντα; Χάλασε το τρακτέρ

Ο Γερο-Νεκτάριος είναι ένας Μοναχός που μένει σε ένα Κελλί κοντά στις Καρυές. Είναι μεγάλης ηλικίας, πάνω από 80. Έχει και τον Πάτερ Χριστοφόρο μαζί του, συνομήλικος κι αυτός σχεδόν. Έχουν ένα τρακτεράκι με καρότσα να ανεβαίνουν στις Καρυές για να κάνουν τις προμήθειές τους.

Κάθε Κυριακή πρωί (04:00Πρωί) ανεβαίνουν στο Πρωτάτο, τον κεντρικό Ναό του Αγίου Όρους για να εκκλησιαστούν, γιατί και οι δύο είναι απλοί Μοναχοί.
Τούς συνάντησα, λέει ο Παπα-Αναστάσης, μια Κυριακή πρωί να ανεβαίνουν με τα πόδια.

-Τι γίνεται Γέροντα; Χάλασε το τρακτέρ;"
Καί έλαβα την εξής απάντηση...

-Τρακτέρ; Με το τρακτέρ στην Εκκλησία; Ποτέ! Αφού ο Άγγελος μετράει και τα βήματα που κάνεις για να πάς στην Ακολουθία...

Τι να απαντήσω τώρα εγώ!!!.

Η ταπείνωση κάνει τον άνθρωπο θεό. Η υπερηφάνεια έκανε τους αγγέλους δαίμονες. ( Πάτερ Ευμενίου Σαριδάκη )

- Ο ταπεινός γνωρίζει τον εαυτόν του. 

Ο υπερήφανος δεν γνωρίζει τον εαυτόν του.

- Ο ταπεινός δέχεται με υπομονή ό,τι δεν μπορεί ν’ αλλάξει και περιμένει. Ο υπερήφανος θέλει να γίνονται όλα όπως τα θέλει και όταν τα θέλει.

- Ο ταπεινός αναπαύεται και αναπαύει. Ο υπερήφανος αναστατώνεται και αναστατώνει.

- Ο ταπεινός παίρνει όλα τα σφάλματα πάνω του. Ο υπερήφανος τα μεταβιβάζει στους άλλους,

- Ο ταπεινός δοξάζει και ευγνωμονεί το Θεό για όλα! Ο υπερήφανος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος και όλα τον ενοχλούν...

- Ο ταπεινός θα υψωθεί από τον Θεό. Ο υπερήφανος θα ταπεινωθεί από τον Θεό.

- Αν αγαπήσεις την ταπεινοφροσύνη, θα γίνεις μερίδα του Χριστού. Αν αγαπήσεις την υπερηφάνεια, θα γίνεις μερίδα των δαιμόνων.

- Η ταπείνωση κάνει τον άνθρωπο θεό. Η υπερηφάνεια έκανε τους αγγέλους δαίμονες.

- Η ταπείνωση θα σου ανοίξει τις πόρτες του Ουρανού, ενώ η υπερηφάνεια θα τις κλείσει.


Από τις διδαχές του Πάτερ Ευμενίου Σαριδάκη

Αλοίμονό μας, αν ο ἅγγελος φύλακάς μας, σταματήσει να μας φρουρεί! ( Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας )

'Αλοίμονὸ μας, αν ο ἅγγελος φύλακάς μας, σταματήσει να μας φρουρεί! Θα μας ξευτελίσει ο διάβολος σαν λιμὰρι μὲσα σε δευτερὸλεπτα...Την Προστασία που προσφὲρει ο Ἀγγελος φύλακας στον άνθρωπο, δεν μπορεί να του την προσφὲρουν, οὺτε οι καλὺτεροι στρατοὶ του κὸσμου! 

Αλλὰ για να γίνει αυτὸ, πρὲπει ο ὰνθρωπος να εἰναι πιστὸς Χριστιανὸς και να προσεύχεται σ΄ αυτόν.''

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας

Ο Mοναχός και ο ζητιάνος (Διδακτική ιστορία)

Μια φορά κάποιος Mοναχός πήγε στην πόλη να πουλήσει το εργόχειρό του.

Εκεί είδε έναν φτωχό που ήταν γυμνός και, επειδή τον σπλαχνίστηκε, του χάρισε το επανωφόρι του.

Ο φτωχός όμως πήγε και το πούλησε.

Όταν το έμαθε αυτό ο Γέροντας, λυπήθηκε και μετάνιωσε που του έδωσε το ένδυμα.

Εκείνη τη νύχτα παρουσιάστηκε στον Γέροντα -σε όνειρο- ο Χριστός, φορώντας το επανωφόρι.

Του λέει:

«Μη λυπάσαι. Nα! Φορώ αυτό που μου έχεις δώσει»..

Πηγη : http://panagiaalexiotissa.blogspot.com

Η Γερόντισσα Μακρίνα είναι Μητέρα όλης της Εκκλησίας…» ( Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης )

Γερόντισσα Μακρίνα της Πορταριάς Βόλου (1921-1995)
Εκοιμήθη στις 4 Ιουνίου 1995.

Η Γερόντισσα έτρεφε ιδιαίτερη ευλάβεια στον μακαριστό Γέροντα π. Ιάκωβο Τσαλίκη (1920-1991), τον όποιο επισκέφτηκε στην Ιερά Μονή οσίου Δαυίδ στη Λίμνη Εύβοιας το 1988 και το 1990, συνοδευομένη από μοναχές και λαϊκούς. Κατά την πρώτη επίσκεψη ο μακαριστός Γέρων ήταν πολύ άρρωστος, καθώς εκτός των άλλων ασθενειών τον ταλαιπωρούσε και ίλιγγος, και δεν κατέβηκε εκείνη την ώρα στην Θεία Λειτουργία. Οι πατέρες της Μονής διαβεβαίωναν ότι ήταν αδύνατο να μας δει.

Η Γερόντισσά μας με ακράδαντη πίστη και παρρησία έλεγε: «Κάντε κομβοσχοινάκι, θα βγει ο Γέροντας θα μας δώσει την ευχή του». Όταν τελικώς ο μετέπειτα ηγούμενος της Μονής και νυν μακαριστός Γέρων Κύριλλος του είπε ότι τον ανέμενε ή Γερόντισσα Μακρίνα έκρινα με την συνοδεία της, με κόπο αλλά και με μεγάλη χαρά, ο Γέρων Ιάκωβος κατέβηκε, μας καλωσόρισε και μας νουθετούσε επί πολλή ώρα όρθιος. Και κάποια στιγμή απευθυνόμενος προς τούς λαϊκούς ο Γέρων είπε χαρακτηριστικώς: «Εγώ, αν ήμουν στην θέση σας, θα πήγαινα με τα πόδια κάθε πρωί στο Μοναστήρι να πάρω την ευχή της Γερόντισσας Μακρίνας και μετά θα πήγαινα στην δουλειά μου». Τέλος, κατευοδώνοντάς μας μέχρι την εξώπορτα, και ενώ εμείς ανεβήκαμε στο λεωφορείο για να φύγουμε, έψαλε:
«Εκάθισεν Αδάμ απέναντι του Παραδείσου…».

Κατά την δεύτερη επίσκεψί στην Ιερά Μονή του οσίου Δαυίδ το καλοκαίρι του 1990, ο Γέρων Ιάκωβος υποδέχθηκε με έκδηλο σεβασμό την Γερόντισσα λέγοντας: «Η Γερόντισσα Μακρίνα δεν είναι μόνο δική σας Μητέρα είναι και δική μας Μητέρα και Μητέρα όλης της Εκκλησίας…». Στην Γερόντισσα ο π. Ιάκωβος ευχήθηκε ιδιαιτέρως: «Να σας δίνη υγεία, όσο θέλει ο Θεός, μέχρι να τελειώση η προθεσμία.
Εύχομαι καλόν Παράδεισο. Να συγκαταριθμηθής, Γερόντισσά μου, με την ιερά αδελφότητά σας μετά των φρονίμων Παρθένων». Ο Γέρων Ιάκωβος συνωμίλησε για αρκετή ώρα μαζί της για θαυμαστές πνευματικές του εμπειρίες και καταστάσεις της Θείας Χάριτος και όταν οι αδελφές φεύγοντας ζήτησαν την ευλογία του, εκείνος τις ευλόγησε με ένα Σταυρό, που του είχε στείλει κάποτε η Γερόντισσα ως δώρο.